σταφιδάλωνο

τα ετοίμαζαν στα τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου. Δεν είχαν πάντα το σχήμα του αλωνιού. Συνήθως ήταν επίπεδοι τόποι μήκους 20-30 μέτρων και πλάτους 4-5 μέτρων σε επικλινές όμως έδαφος για το ενδεχόμενο της βροχής, που, αφού τους ίσωζαν, τους πατούσαν καλά να στρακώσει (=πετρώσει) η επιφάνεια τους, κι ύστερα τους επάλειφαν προσεκτικά με λειωμένη βοδοκοπριά, με σκούπες από κυπαρισσόκλαδα ή σπάρτα. Μετά δυο τρεις μέρες η επιφάνεια τ΄ αλωνιού ξηραινόταν και γινόταν λεία.

Από τη σειρά βιβλίων «Λαογραφικά της Λευκάδας» του Πανταζή Κοντομίχη