σπόντα (η)

λεκτικό κέντρισμα, πείραγμα έμμεσο.
φράσεις:”μου ρίχνει σπόντες” – ” να του φέρεις από σπόντα την κουβέντα μας”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Σπόντα /ἡ/ (Ἰ. spuntare) = δηκτικὸς ὑπαινιγμός, ὑπαινιγμός, κεντιά: «μὼ πέταξε νιὰ σπόντα», (Ἰ. sponda) = περίφρασις, πλαγία προχώρησις εἰς θέμα δυσχερές: «νἀν τ᾿ τὸ φέρς ἀπὸ σπόντα».