σμίγω
Σμίγω (ἐς-μίγνυμι) = ἀναμιγνύω -ομαι, συνευρίσκομαι, συναντῶ.
Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης
Σμίγω § μιγνύω. ΚΝ. Π. συνατῶ τινα. Π. τὰ βουνὰ δὲ σμίγουνε· οἱ ἄνθρωποι σμίγουνε. Ἐκ τούτου καὶ σμιγὸ λέγομεν τὸν μεμιγμένον σῖτον μετ’ ἄλλων δημητριακῶν καρπῶν.
Σημ. Ἐκ τοῦ μίσγω κατὰ μετάθ.
Σύλλαβος – Ιωάννου Σταματέλου