σίσκλος (ο)

1. το δοχείο που αντλούν νερό από τα πηγάδια, κοινώς λάτα
2. μέτρο χωρητικότητας υγρών = 22 καρτούτσα.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Σίσκλος /ὁ/ (σίσκλος) = μετάλλινον ἀγγεῖον ἀντλήσεως ὕδατος ἐκ φρεάτων, κουβᾶς.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

το γνωστό και πολύ χρήσιμο σκεύος για άντληση νερού, από πηγάδι, πότισμα νερού ζώου κ.λπ. Είναι και αυτό (όπως το προηγούμενο) ανασυρτήρι. Είναι η λέξη σίσκλος, που εμείς του βάλαμε κι ένα σ και το κάναμε σίκλος και είναι ο κουβάς. η προέλευση της λέξης είναι από το λατινικό situla (υδρία)

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης

Σίσκλος = κουβᾶς κωνικός ἀπό λευκοσίδηρο.