πριόβολος (ο)

το χαλύβδινο έλασμα που σπινθηρίζει καθώς κρούει την πέτρα (πυρόλιθο) ν΄ ανάψει το φιτίλι ή ίσκα, κοινώς τσακμάκι.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Πυριόβολος /ὁ/ (πῦρ-βάλλω) = χαλύβδινον ἐλασμάτιον ὅπερ κρουόμενον ἐπὶ πυρολίθου παράγει σπινθῆρας, τσακμάκι.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης