πούθε μπου

πώς έγινε αυτό; πώς ήτανε αυτό;
φράση: “πούθε μπου και μας θυμήθηκες;”
Κι όταν μας ζητάνε ένα πράγμα που δεν έχομε όμως να δώσομε, λέμε: “Μπάα! πούθε μπου να βρεθεί τέτοιο πράγμα. Δεν έχομε!”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ποῦθε μποῦ (πόθεν ποῦ) = πόθεν ἄραγε, ἀπὸ ποῦ τάχα; (λέγεται ὡς ἐρωτηματικὸν ἢ πρὸς ἀποκλεισμὸν ἀπιθάνου προσδοκίας).

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Ποῦθε μου = πῶς ἤτανε αὐτό, τό ξαφνικό, λέγεται γιά κάτι τό ἐπιθυμητό καί ἀπρόσμενο, ποῦμε μου; (πῶς ἦταν αὐτό καί μᾶς θυμήθηκες;)