περίδρομος (ο)

1. πολυφαγία, όταν κανείς τρώει κατά κόρον και απ΄ την πολυφαγία νιώθει πονοστόμαχο.
   Φράσεις: “περίδρομος να σε φάει” – “έφαγε τον περίδρομο” – “περίδρομος!” = σκάσε, σώπα!
   Υπάρχει και ξόρκι σχετικό: “Ξόρκιον δια τον περίδρομον: Περίδρομε περίστροφε / φεύγα από τον δούλο (ή το ζώον) του Θεού / σύρε εις την άμμον της θαλάσσης … διατί έρχεται η φωτιά και σε καίει. Στώμε καλώς, στώμε μετά φόβου του Θεού. / Αμήν – μ – υγιάτωι” (Η λαϊκή ιατρική στη Λευκάδα).
   Ο Αρ. Βαλαωρίτης, σχολιάζει στις ¨γλωσσικές σημειώσεις του Φωτεινού”: “Περίδρομε, ο διάβολος όθεν “να σε πάρει ο περίδρομος” … και “ησύχασε περίδρομε”, φράσις συνήθης απευθυνόμενη προς τα άτακτα παιδιά”.
   Στο ποίημα “Φωτεινός”, άσμα Α΄: “Περίδρομος, κεφάλα / μη βλαστημήσω το βυζί, που σώδωκε το γάλα”.
2. επίσης περίδρομος = αρρώστια που πιάνει τα γιδοπρόβατα.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Περίδρομος /ὁ/ (περὶ-δρόμος) = πολυφαγία, στομαχαλγία ἐκ πολυφαγίας. Λέγεται καὶ ὡς κατάρα: «περίδρομος» = νὰ περιβληθῇς ἀγχόνην.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

Με δύο έννοιες, πολυφαγία (περιδρομιάζω) και επιτακτικό “σκάσε” του Βαλαωρίτη στον Φωτεινό (363 και 335), όταν επιπλήττει το γιο του “περίδρομος κεφάλα / μη βλαστημήσω το βυζί που σούδωκε το γάλα” (περί-δρόμος). Συνώνυμο το ντερλικώνω (δρολικώνω, Σκαρλάτος).

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης

Περίδρομος = βαρειά ἀσθένεια τῶν αἰγοπροβάτων.