παρανομιά (η)

παρανομία, παράβαση.
μτφρ. σημαίνει τον κακό άνθρωπο, το στριμμένο, τον κακόβουλο.
“Ασ΄την παρανομιά …”, δηλ. αυτήν την κακή γειτόνισσα.
“Αυτός δα είναι μια παρανομιά”.
Επίπληξη: “Μπα, κακομοίριας σ΄ και παρανομιάς σου!”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Παρανομ(ν)ιὰ /ἡ/ = παρανομία, ἁμαρτία, δυστυχία, λαχτάρα, ἀγάπη.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Παρανομνιά καί παρανομιά = λέγεται ὅπως (δυστυχία μου καί παρανομιά μου).