παγάδα (η)

άπνοια, νηνεμία, γαλήνη.
φράση: “Όταν επαγαδώσε φύγαμε με τη βάρκα”.
Άγγ. Σικελιανός, Αλαφρ.: “Η Χελιδόνα απάνωθε βαθιά μια φρονιμάδα / τη βάρκα μου εκατάλαμπε / κι απ΄ τη βαθιά παγάδα / το μέτωπο μου λούζοντας/ στην παγερή απαλαμή”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Παγάδα /ἡ/ (Ἰ. pacato) = ἡσυχία, γαλήνη, ἄπνοια.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Παγάδα, § ἄκρα γαλήνη, νηνεμία· ἡ κατάστασις τῆς θαλάσσης, ὄταν ἡ ἐπιφάνεια αὐτῆς μένῃ ἀκίνητος, ὡς ὁ πάγος, ἐξ οὗ πιθανῶς καὶ παρήχθη, εἰ μὴ ἐκ τοῦ ἰταλικοῦ pacata = ἥσυχη.