μονοτσέμπερος -η, -ο

ο μόνος (μόνος κι απόμονος), χωρίς χέρι βοήθειας.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Μονοτσέμπερος -η -ο (μόνος, Ἰ. ceppo, cepaja) = ἀπόμονος, χωρὶς δεύτερον στήριγμα, μονόριζος, ἀνάπηρος.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης