λιτός ή λυτός (ο) ή ανάλατο (το)

το μέσα λίπος (γλίνα) του γουρουνιού με το οποίον έκαναν – αφού το ζέσταιναν στη φωτιά – εντριβές σε πρησμένους αδένες, μαγουλίτες, ξύλιασμα νεύρων, δάγκωμα φιδιών κλπ. Σε χειρίγρφο γιατροσόφι διαβάζομε: “Εις δάγκωμα όφεως ή άλλου ζώγου φαρμακερού. Κοπάνισον το δερμάτι του όφεως με γλίνα χοίρου και βάλε το”. (Η λαϊκή Ιατρική στη Λευκάδα, σελ 74 και 76).

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Λ(ι)τὸ /τὸ/ (Ἰ. lieto) = τὸ ἐσωτερικὸν λῖπος τοῦ χοίρου (χρησιμοποιούμενον δι᾿ ἐντριβὰς καὶ ἐπαλείψεις).

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης