λιοκόκκι (το) καί ληοκόκκι

το συμπαγές φύλλο πεπιεσμένου πολτού ελαιοκάρπου όπως βγαίνει από τα σφυρίδια ή τα τσόλια, άλλως ελαιοπυρήνας ή σβεντίνα.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ληοκόκκι /τὸ/ (ἐλαία-κόκκος) = τὸ μετὰ τὴν ἔκθλιψιν τῶν ἐλαιῶν ἀπομένον στερεὸν μάγμα, ἐλαιοπυρήν, ληοκούκουτσο.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

Λῃοκόκκι ἐλαιόκοκκος.