κρεματοστόμπολα -ες

μαντήλι του κεφαλιού γυναικείο, μπόλια ή ομπόλια.
Μεταξύ κρεμοστόμπολας και μαντηλιού υπήρχε μια διαφορά και ως προς το μέγεθος και ως προς τη διακόσμηση.
Γι΄ αυτό και βρίσκομε στο ίδιο προικοσύμφωνο μαζί τις δύο λέξεις. Π.χ. προικοσ. του 1718: “κρεμαστόμπολες πέντε, η πρώτη συρματερή, η δεύτερη μαντήλι με χρυσάφι …. οι άλλες τρεις με χρυσάφι και μετάξι …”.
Και σε άλλο του 1750 (χωριό Βαυκερή): “κρεμαστόμπολες τέσαρις η μια χρησί, και μαντίλη χρισό …” (Η Λευκαδίτικη λαϊκή φορεσιά, σελ. 146 και 149).
Αλλού αναφέρονται “κεφαλόμπολες γυναικείες”.: Κτγρφ 1718 (Αρχείο Λευκάδας): “Κεφαλόμπολες γυναίκιαις τέσσαρις η μια δεκαπεντάρικη η άλη δωδεκάρικη και οι άλλες δυο δεκάρικες”.
Προικοσυμφ.: του 1696: “μαντήλι ένα κεντητό” και “κρεμαστόμπολες τρης” – “1697: “κρεμαστόμπολες 4 η μία χρισί και μαντήλι χρισό της νίμφης” – 1964: “του γαμβρού δυο βρακοπουκάμισα και μήα κρεμαστόμπολα”. Εδώ, αν είναι σωστά διατυπωμένη η έκφραση, έχομε την πληροφορία ότι κρεμαστόμπολες φορούσιν και οι άντρες, οπότε ενδεχομένως συνταυτίζεται η κρεμαστόμπολα με τη κεφαλόμπολα του γαμπρού.
Αλλού πάλι (προικοσυμφ. 1726 – γεναρίου 30, χωριό Εγκλουβή – Ιστορικό Αρχείο Λευκάδας) διαβάζομε: “του γαμπρού τάζουν κοντόμπολεσ τρισ και μαντήλι στρογγιλό μεταξοτό” .