κουτσουπιά (η) και κούτσουπα

φυτό του λόγγου, αλλά και διακοσμητικό των κήπων και των δρόμων της πόλης. Έχει πλατιά φύλλα, βαθυπράσινα και άνθη μενεξεδένια, λέγεται και ξυλοκερατιά.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Κουτσ(ου)πιὰ /ἡ/ (Λ. cuspis, κόσυμβος;) = ἡ κερατέα ἡ ἔλλοβος, ξυλοκερατιά, χαρουπιά.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

Κούτσουπα, ο καρπός της κουτσουπιάς, χαρουπιάς. Είναι το φυτό κερωνία ή έλλοβος (Δημητράκος). Το λατινικό cuspis και ελληνικό κόσυμβος του Λάζαρη, άσχετα. Η κερωνία λέγεται και κερασφόρος, επειδή οι καρποί μοιάζουν (και λέγονται) με κέρατα (ξυλοκερατιά)/ Μεσαιωνικά κουτσουπιά λέγεται η πονηρή γυναίκα και κουτσουπός από το κουτσός (Κριαράς).

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης