κούτελο

Κούτελο /τὸ/ (κοττὶς) = τὸ κρανίον τῆς κεφαλῆς, τὸ κεφάλι.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

Το μέτωπο (που τόχει κανείς καθαρό!). Δεν είναι καρσάνικη, αλλά είναι από τις λέξεις, που χρησιμοποιούμε συχνά.
Υπάρχουν δύο εκδοχές για την προέλευση. Ή από το αρχαίο κύτος που θα πει κοιλότητα ή (το πιθανότερο) από το αρχαίο επίσης κότυλος – κοτύλη, που δέχεται και ο Φιλίντας (Α΄26). Από δω και το κουτουλάω. Στην εξελικτική της πορεία η λέξη -λέγει ο Φιλίντας, “κατάντησε να σημαίνει το πρόσθιο μέρος του κρανίου” (και όχι γενικά, όπως λέγει ο Λάζαρης “το κρανίον της κεφαλής, το κεφάλι”). Ο Κοντομίχης ως μη λευκαδίτικο, το παρλείπει.

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης