κουτέλι καί κουτοῦλι

Κτέλι. Συχνά στο χωριό, λέμε τη φράση: τον (την) ακλουθάει σα κτέλι (από πίσω).
Τι να είναι τώρα αυτό; Πιθανότατα από το κουτός (που έγινε από το κοττός, ο κόκορας, γι΄ αυτό και κοκορόμυαλος). Ο Σταμάτακος (μόνος αυτός) έχει και το υποκοριστικό τύπο κουτούλης, χαζούλης. Από δω πιστεύω πήγαμε στο κουτέλης, κουτέλι, χαζούτσικος. (υπάρχει και επίθετο Κουτελι-δάκης).