κοντιτζιόν (η) και κοντιτσιόνα

όρος, συνθήκη.
Σε μισθωτήριο έγγραφο του 1711 (Ιστορικό Αρχείο Λευκάδας) διαβάζομε: “Ήλθαν εις την παρόν συνφονίαν με πάτο (συμφωνία) και κοντιτζιόν”. Μεταγενέστερα η λέξη έγινε: κοντοτσιόνα.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Κοντιτσιόνα /ἡ/ ἀρχ. (Ἰ. condizione) = ὅρος, συνθήκη, περίπτωσις, κατάστασις.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης