κολόρο (το)

1. το χρώμα.
   Σε προικοσ. της Χώρας, συμβολαιογράφου Μιχ. Αναγνώστου, 1824 διαβάζομε: “Ένα φόρεμα κολόρ ντι ρόζα με την ποδιά του (Η Λευκαδίτικη φορεσιά, σελ. 77, στήλη α΄).
2. παρατήρηση, φοβέρα, ξύλο.
   φράσεις: “Του έδωσα ένα κολόρο γενναίο, και σταμάτησε” – “Δώσ΄ του κολόρο”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Κολόρο /τὸ/ (Ἰ. colore) = χρῶμα, χρωματισμός, ἐπίχρωσις, ἐπίπληξις.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

κολόρο (τό): χρῶμα, βαφή, (ΒΕΝ. colore).

Λεξικό Ιδιωματικών Όρων — Χαρά Παπαδάτου