κνίπα

Κνίπα § εἶδος μικροῦ κώνωπος.

Σημ.  Ἡ κνὶψ τῶν ἀρχαίων. Ἐκ τῆς καταλήξεως α τῆς Αἰτιατικῆς τῶν θηλυκῶν τριτοκλίτων σχηματίζουσιν οἱ Λευκάδιοι τὴν ὀνομαστικὴν λέγοντες ἡ γίδα, ἡ πατρίδα, ἡ ψαλίδα, ἡ ἐλπίδα κτλ. Εἰς ταύτην δὲ προσθέτοντες σ σχηματίζουσι τὴν ὀνομαστικὴν τῶν ἀρσενικῶν, οἷον· ὁ πατέρας, ὁ αἰῶνας, ὁ γίγαντας, ὁ κόρακας κτλ.

βλ. χνίπα ή σκνίπα (η) και  σκνίπα (η)