κατώγι (το)

το ισόγειο των διώροφων χωριάτικων σπιτιών, που χρησίμευε και ως αποθήκη των προϊόντων, κρασιού, λαδιού κ.λπ.
Άγγ. Σικελ. Αλαφρ. στ. 530: “… κι ήπια το αθάνατο κρασί / το παγωμένο στα βαθιά κατώγια …”
παροιμ. : “Η Μαρία με τα λόγια φκιάνει ανώγεια και κατώγια”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Κατῶ(γ)ι /τὸ/ (κάτω-γῆ) = ἰσόγειον, ἡμιυπόγειον.

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης

κατῶγι, κατώϊ, κατώγειον (τό): ἰσόγειο τῶν χωριάτικων σπιτιῶν, ἡμιυπόγειο, (ΑΡΧ. κατά­γειος).

Λεξικό Ιδιωματικών Όρων — Χαρά Παπαδάτου