γογγύλι και γογκύλι (το)

ογκίδια που παρουσιάζονται κάτω από το δέρμα όταν ερεθίζονται οι αδένες.
Θεραπεύονταν με πρακτικά μέσα από τους οικείους του αρρώστου. Τα θεραπευτικά σκευάσματα που συνήθως έκαναν γι΄ αυτό είναι: χαμομήλι (άνθος) ανακατεμένο με λάδι, το ΄βαναν στο τηγάνι “να ξεροκαγεί” κι έκαναν επαλείψεις. Επίσης επαλείψεις (μασάζ θα το λέγαμε σήμερα) έκαναν με λυχναρόλαδο και προπαντός με χοιρινό λίπος, το λεγόμενο λυτό, γλίνα ή ανάλατο.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Γογκύλι /τὸ/ (γόγγυλος, γάγγλιον) = κινητὸν ὀγκίδιον ὑπὸ τὸ δέρμα, ἐρεθισμένος ἀδήν, κογχύλιον θαλάσσης.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

Είναι το μεσαιωνικό γογγύλιν από το αρχαίο γόγγυλος, που θα πει στρογγυλός. Έβγαλα, λέμε, ένα γογγύλι σα ρεβύθι. Η σωστή γραφή είναι με δυο γγ. Λόγω του στρογγυλού σχήματος σχετίζεται με την λέξη γουλί. Αλλά φυσικά είναι το γούλι, το ούλον (τα γούλια, τα ούλα).

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης