γλίνα (η)

1. γλοιώδες λασπερό έδαφος, ακαθαρσία
2. χοιρινό λίπος που το φυλάνε πάντα στα σπίτια για θεραπευτικούς λόγους. Είναι γνωστότερο ως λυτός. Σε γιατροσόφι του λαϊκογιατρού Ν. Παπδάτου, διαβάζομε: “Εις δάγκωμα οφέως ή άλλου ζώγου φαρμακερού. Κοπάνισον το δέρμα του όφεως με γλίνα χοίρου και βάλε το”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Γλίνα /ἡ/ (γλίνη) = ῥύπος, ἀκαθαρσία, λέρα. (Ἀλ. gλίνα) = διαπεποτισμένη ὀλισθηρά ἄργιλλος, γλοιώδης λάσπη.

Tα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης