φελάω
αξίζω, έχω αξία, χρησιμεύω
“δε φελάς” = δεν αξίζεις – “το φαΐ σήμερα δε φελάει καθόλου”.
Γενικά το ρήμα απαντάει αρνητικά. Δε λέμε “φελάω-φελάει”, αλλά “δε φελ…” και το λέμε για χίλιες δυο περιπτώσεις, για υφάσματα, ανθρώπους, φαγώσιμα κ.λπ.
Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης
Φελάω (ὠφελῶ) = ἀξίζω, χρησιμεύω, εἶμαι χρήσιμος: «δὲ φελάει».
Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης
Σε αρνητική συνήθως μορφή. Φελώ, από το ωφελώ.
Ξεύρεις χωρίς εσένα στον κόσμο τι φελώ (Passow, σελ 518, 366, Β)
Σε μας πάντα στην αρνητική του μορφή και στο γ΄ ενικό: δε φελάει, δεν αξίζει.
Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης
Φελάει = εἶναι καλό, δέν φελάει, (δέν εἶναι καλό, δέν ὠφελεῖ).