χασκουμπρίζω

γελώ, χασκογελώ με φιλαρέσκεια ή ερωτικές βλέψεις. “Κάθεται και χασκουμπρίζει με την Τάδε”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Χασκαμπ(ου)ρίζω (χάσκω, Ἰ. bruire) = ὀαρίζω ζωηρῶς, χασκογελῶ (ἐπιπολαίως ἢ φιλαρέσκως καὶ ἐρωτύλως μὲ ἄτομον διαφόρου φύλου).

Τα Λευκαδίτικα — Χριστόφορος Λάζαρης