μπιστιού (επίρρ.)

βερεσέ, με πίστωση ” Πόσο τ΄ αγόρασες το κρέας;” – “Το πήρα μπιστιού”.

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Μπ(ι)στιοῦ /ἐπίρ./ = ἐν πίστει, ἐπὶ πιστώσει, ἄνευ καταβολῆς τοῦ ἀντιτίμου.

Τα Λευκαδίτικα – Χριστόφορος Λάζαρης   

Μονοσύλλαβη λέξη που μεταφράζεται “επί πιστώσει”. Αφορά τις αγορές, τα ψώνια.

Συνηθέστατη στο χωριό (“Τα πήρα τα ψώνια απ΄ το μπακάλη μπστιού”).

Το -μπ- το βλέπουμε στο σχετικό μεσαιωνικό ρήμα μπιστεύομαι και του ουσιαστικό μπιστικός, που είναι πιστικός (ο βοσκός), άνθρωπος εμπιστοσύνης, εμ-πιστός (Ανδριώτης).

Καρσάνικα Γλωσσικά Ιδιώματα – Δημ. Κατωπόδης

(ιδμ) το βερεσέ η πίστωση

(από το μπιστοσύνη)

Παναγιώτης Τ. Ματαφιάς – Από τον Αη Μηνά ίσαμε το Πόντε