άρκουλα (η)

εξάρτημα του νερόμυλου. Είναι ένα μικρό ξύλινο κουτί που έχει στην άκρη του ένα ξυλάκι (= παρδάρι ή βερδάρι, που ενοχλούσε πολλούς με το ρυθμικό του χτύπημα), που καθώς περισσεύει προς τα κάτω, χτυπούσε πάνω στο κινούμενο λιθάρι και παλλόταν ρυθμικά. Λέγεται και καρίκι.

Από τη σειρά βιβλίων “Λαογραφικά της Λευκάδας” του Πανταζή Κοντομίχη