αναβρακάτος (ο)

ανασκουμπωμένος, παλικαράς.
Δημοτικό σατυρικό: “κόκκορας αναμπρακάτος, σιδερομουστακάτος”

Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος – Πανταζής Κοντομίχης

Ἀναβρακᾶτος -η -ο:  (ἀνὰ –  Ἰ. braca, abbrasciare) = ἐξημμένος, ἐπιδεικτικός.